تغییر فاکتورهای آپوپتوزی parp, caspase-۳ و نسبت bax/bcl-۲ در ناحیه تگمنتوم شکمی پس از اکتساب ترجیح مکان شرطی و دوره ترک مصرف مورفین در موش بزرگ آزمایشگاهی

Authors

یاسمن رضوی

yasaman razavi dept. of science and research branch, islamic azad university, tehran, iran1- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، گروه زیست شناسی نجمه کاتبی

najmeh katebi dept. of science and research branch, islamic azad university, tehran, iran1- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، گروه زیست شناسی شبنم ضیغمی علمداری

shabnam zeighamy alamdary neuroscience research center, shahid beheshti university of medical sciences, tehran, iran2- دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، مرکز تحقیقات علوم اعصاب شهربانو عریان

shahrbanoo oryan dept. of science and research branch, islamic azad university, tehran, iran1- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، گروه زیست شناسی فریبا خداقلی

abstract

سابقه و هدف: تحقیقات پیشین نشان داده اند که مورفین مزمن القا کننده آپوپتوز می باشد. از جمله مراکز اصلی در مدار پاداش ناحیه تگمنتوم شکمی (ventral tegmental area, vta) می باشد. تحریک مسیر پاداش در مغز توسط مورفین می تواند از طریق فعال کردن رسپتورهای اپیوئیدی سبب القاء فاکتورهای آپوپتوزی در برخی از مناطق مغزی شود و بیان رسپتورهای مرگ را در سطح سلول افزایش دهد. در این مطالعه تغییر فاکتورهای پروتئینیbax/bcl-2 ، parp، caspase-3 دخیل در آپوپتوز، در پاسخ به دوزهای مختلف مورفین در دوره اکتساب و ترک به مصرف مورفین در حیوان بررسی گردید. مواد و روش ها: آزمایشات رفتاری و مولکولی بر روی شصت و چهار موش صحرایی نر بالغ wistar انجام گردید. در بخش رفتاری از مدل ترجیح مکان شرطی (conditioned place preference, cpp) شد. در این مدل، به حیوانات در طول دوره شرطی سازی در گروه های مختلف، سالین و دوزهایmg/kg 5/0 ،5 و 10 مورفین تزریق گردید. هم چنین اثر مورفین (mg/kg 5) در ناحیه vta در روزهای چهارم و هشتم ترک مصرف مورفین، نیز بررسی گردید. در بخش مولکولی، میزان فاکتورهای آپوپتوزی, با روش وسترن بلاتینگ در هر گروه بررسی شد. یافته ها: داده های به دست آمده در بخش رفتاری نشان داد که مورفین با دوزهای mg/kg 5 و 10 به طور معنی داری سبب ترجیح مکان شرطی می شوند. این در حالی است که در دوره ترک، اثر مورفین موثر (mg/kg 5) در روز چهارم هم چنان معنی دار و در روز هشتم ترجیح مکان شرطی دیده نشد. در بخش مولکولی، فاکتورهای آپوپتوزی در سه گروه تیمار شده به مورفین به طور معنی داری در vta در دوز mg/kg 5 بیش ترین افزایش را نشان می دهند. در حالی که در دوره ترک هیچ تغییری در روند آپوپتوز دیده نشد. نتیجه گیری: به نظر می رسد که مورفین در تمامی دوزها سبب آپوپتوز می گردد ولیکن با افزایش دوز درگیری گیرنده های اوپیوئیدی متفاوتی دیده و اثرات نوروپروکتیو مورفین نیز ظاهر می شود

Upgrade to premium to download articles

Already have an account?login

similar resources

تغییر فاکتورهای آپوپتوزی PARP, Caspase-3 و نسبت Bax/Bcl-2 در ناحیه تگمنتوم شکمی پس از اکتساب ترجیح مکان شرطی و دوره ترک مصرف مورفین در موش بزرگ آزمایشگاهی

سابقه و هدف: تحقیقات پیشین نشان داده‌اند که مورفین مزمن القا‌کننده آپوپتوز می‌باشد. از جمله مراکز اصلی در مدار پاداش ناحیه تگمنتوم شکمی (Ventral tegmental area, VTA) می‌باشد. تحریک مسیر پاداش در مغز توسط مورفین می‌تواند از طریق فعال کردن رسپتورهای اپیوئیدی سبب القاء فاکتورهای آپوپتوزی در برخی از مناطق مغزی شود و بیان رسپتورهای مرگ را در سطح سلول افزایش دهد. در این مطالعه تغییر فاکتورهای...

full text

اثر مورفین بر تغییرات فاکتورهای آپوپتوزی parp ,caspase-۳ و نسبت bax/bcl-۲ در هسته اکومبنس در مدل ترجیح مکان شرطی در موش بزرگ آزمایشگاهی

مقدمه: هسته ی اکومبنس(nac) نقش مهمی در رفتارهای انگیزشی و هدفمند در مدار پاداش ایفا می کند. برخی یافته ها نشان می دهد که مورفین در نورون ها آپوپتوز را القا می کند. در حالیکه سایر شواهد نشان می دهد که مورفین می تواند نقش حفاظتی در برابر آپوپتوز نورون ها داشته باشد. در این مطالعه به منظور بررسی اثر مورفین بر آپوپتوز در هسته اکومبنس موش آزمایشگاهی، تغییرات فاکتورهای آپوپتوزی ارزیابی شد. مواد و روش...

full text

اثر غیر فعال‌سازی ناحیه تگمنتوم شکمی بر میزان و الگوی فعالیت نورون‌های بخش پوسته هسته اکومبنس و تأثیر آن بر ترجیح مکان شرطی ناشی از مورفین در موش صحرایی

سابقه و هدف: سیستم دوپامینرژیک مزولیمبیک که از ناحیه تگمنتوم شکمی به هسته اکومبنس انشعابات وابران می‌دهد، دارای نقش اساسی در تقویت حاصل از مورفین و اثرات پاداشی داروهای مورد سوء مصرف می‌باشد. در مطالعه حاضر اثرات غیر فعال‌سازی برگشت‌پذیر ناحیه تگمنتوم شکمی بر میزان فعالیت الکتریکی نورون‌های هسته اکومبنس و اکتساب و بیان ترجیح مکان شرطی القا‌شده توسط مورفین در موش صحرایی بررسی گردید. مواد و ر...

full text

بررسی اثر نیتریک اکساید موجود در هسته اکومبانس و ناحیه تگمنتوم شکمی بر ترجیح مکان شرطی شده ناشی از نیکوتین در موش بزرگ آزمایشگاهی نر نژاد ویستار

هدف از انجام این تحقیق بررسی نقش احتمالی داروهای نیتریک ارژیک در اثرات پاداشی نیکوتین در موش بزرگ آزمایشگاهی نر بود. از یک روش ترجیح مکان شرطی شده یا cpp (conditioned place preference) برای اندازه گیری اثرات پاداشی نیکوتین استفاده شد و در روز تست علاوه بر نمره شرطی شدن تعداد رفتارهای وابسته به دوپامین نیز شمارش شد. نتایج نشان داد که تجویز داخل صفاقی نیکوتین باعث القای cpp معنی دار شد در حالی که...

15 صفحه اول

مقایسه اثر ال-آرژینین در القای ترجیح مکان شرطی شده در موش بزرگ آزمایشگاهی نر

full text

اثر تزریق ناحیه تگمنتوم شکمی داروهای گابائرژیک ‏‎gabaergic‎‏ بر ترجیح مکانی شرطی شده ‏‎cpp‎‏ ناشی از مورفین در موش بزرگ صحرایی ‏‎rat‎‏

مسیر دوپامینی مزوکورتیکولیمبیک که از ناحیه تگمنتوم شکمی منشا گرفته و به هسته آکومبنس و کورتکس جلوی پیشانی ختم می شوند نقش بسیار مهمی در پیدایش خواص تقویت مثبت اوپیوئیدها بازی می کنند ترجیح مکانی شرطی شده ‏‎(cpp)‎‏ یک روش جدید جهت مطالعه سو استفاده داروئی در حیوانات آزمایشگاهی است .

15 صفحه اول

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}

Journal title:

کومش

جلد ۱۴، شماره ۴، صفحات ۴۰۴-۴۱۳

Keywords

آپوپتوز ناحیه تگمنتوم شکمی مورفین ترجیح مکان شرطی وسترن بلات موش سفید آزمایشگاهی

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com